پیش بینی بهزیستی روانی بر اساس مولفه های هوش هیجانی با واسطه گری تاب آوری در دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه گری تاب آوری در رابطه بین مولفه های هوش هیجانی و بهزیستی روانی در دانش آموزان دوره متوسطه صورت گرفت. شرکت کنندگان این پژوهش شامل 405 نفر(212 دختر و 193 پسر) از دانش آموزان دبیرستان های شهر شیراز بودند که بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. به منظور اندازه گیری متغیرهای پژوهش، پرسشنامه های هوش هیجانی(پترایدز و فارنهام، 2001)، تاب آوری(کانر و دیویدسون، 2003) و بهزیستی روانی(ریف و کیز، 1995) مورد استفاده قرار گرفتند. پایایی ابزارهای پژوهش با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و روایی آنها از طریق همبستگی درونی و تحلیل عاملی بررسی گردید. نتایج به دست آمده حاکی از پایایی و روایی قابل قبول آزمون ها بود. با استفاده از رگرسیون به شیوه متوالی همزمان و با استفاده از مراحل پیشنهادی بارون و کنی(1986)، مدل مفهومی پژوهش مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که تاب آوری در رابطه بین درک عواطف و بهزیستی روانی نقش واسطه ای کامل ایفا می کند. همچنین تاب آوری در رابطه بین خوش بینی و بهزیستی روانی دارای نقش واسطه ای نسبی است. علاوه بر این دو مولفه خوش بینی و درک عواطف پیش بینی کننده معنادار تاب آوری هستند و بالاخره اینکه تاب آوری نیز قادر به پیش بینی بهزیستی روانی می باشد. در پایان به منظور بررسی تفاوت های جنسیتی در متغیرهای پژوهش از آزمون آماری t مستقل استفاده گردید و مشخص شد که در هیچ یک از متغیرها به لحاظ آماری تفاوت معناداری بین میانگین نمرات دانش آموزان دختر و پسر وجود ندارد.